Keizer van
het ijzer
Het gebruik van antieke machines & drijfwerken wordt vaak afgeschreven als traag en niet efficiënt. Bij de ‘Keizer van het ijzer’ wordt deze mening niet gevolgd!
De vormgeving van de machines, het geluid van klapperende riemen, de geur van olie,… ze dragen allemaal bij tot het benaderen van een werkplaats die bestaan zou kunnen hebben in het begin van de 20e eeuw.
Elektriciteit was nog niet vanzelfsprekend, meeste werkplaatsen werden aangedreven door water of stoom . De kracht van de stoommachine of waterrad werd via lederen riemen overdragen op gietijzeren & houten aandrijfwielen, elk wiel heeft een riem en zo wordt energie via de aandrijflijn overgedragen naar elke machine.
Hieronder geef ik graag een korte introductie over de werking van de werkplaats;

Links; De huidige 4pk elektromotor, 960RPM
Rechts; Moës 10PK semi-dieselmotor

Een overzicht van de werkplaats, in deze opstelling worden de 8 machines via riemen aangedreven. Wanneer 's ochtends de messchakelaar opwaarts geplaatst wordt, kan het werk beginnen!


De hoofd-aandrijflijn, via deze as wordt de kracht (opgewekt door elektromotor) via riemen verdeeld naar elke machine.
Koptekst 1

Rechts; de slijpsteen, vooral gebruikt voor het slijpen van draai & schaafbeitels.

Links; 2 Werktafels, voorzien van; bankschroeven, kleine boormachine en de nodige handgereedschappen.


Staande boormachine met een capaciteit tot 20mM.
Brown & Sharpe No.0 horizontale freesbank.

De riem-aangedreven ventilatie
De draaibank; met zijn draaicapaciteit tot 300mM, 1 van de meest gebruikte machines in de werkplaats.

Smit L10 - Lastrafo


De 2 zwaargewichten van de werkplaats. De sterke-arm schaafbank (links) met een slaglengte van 500mM (links), de American-tool-works Radiaalboormachine met een uitlading van 600mM (rechts).

De Kirchheis Nr. 80 ponsmachine met daarnaast de Greenerd No. 4 tandheugelpers.
